فیلم‌های پازلی (داستان‌گویی پیچیده در سینمای امروز)

در دو سه دهه اخیر شماری از فیلم‌های روایتی تولید شده است که فهم آن‌ها نیازمند تماشای چندباره است. دلیل اصلی این نیاز، روند روایتگری این فیلم‌ها است که شبیه پازل یا جورچین است؛ به این معنا که باید قطعات پراکنده آن‌ها را کنار هم چید تا به روند داستان و فهم ماجراها دست یافت. این دسته از فیلم‌های متاخر به فیلم‌های «پازلی» معروف شده‌اند.در مقالات این کتاب، به تاثیر این دوران داستان‌گویی جدید بر سینمای امروز پرداخته شده؛ و «فیلم‌های پازلی امروز» مشخص و تجزیه‌وتحلیل شده‌اند. این فیلم‌ها چرخه معروفی از فیلم‌ها از دهه 1990 به این‌سو است که فنون داستان‌گویی کلاسیک را نفی می‌کنند و داستان‌گویی پیچیده را جایگزین آن می‌سازند.