8 كتاب (مرگ رنگ زندگي خواب‌ها آوار آفتاب شرق اندوه صداي پاي آب مسافر حجم سبز ما هيچ ما‌نگاه) جيبي

قايقي خواهم ساخت خواهم انداخت به آب دور خواهم شد از اين خاك غريب كه در آن هيچ‌كسي نيست كه در بيشه عشق قهرمانان را بيدار كند

ديوان عراقي همراه با واژه‌نامه و شرح اعلام

غم گرد دل پر هنران مي‌گردد شادي همه بر بي‌خبران مي‌گردد زنهار! كه قطب فلك دايره‌وار در ديده صاحب‌نظران مي‌گردد

رهگذر كوچه تنهايي (مجموعه شعر)

شعر من را خواند و گفت جور دگر بايد گفت پس چه بگويم كه من خويش را سروده‌ام

گاوان و آدميان (مجموعه شعر)

چزاره پاوزه نويسنده تنهايي‌هاست، نويسنده آنان كه هماره در ميان جمع حضور مي‌يابند و در جمع حل نمي‌شوند. نوع تنهايي شخصيت‌هايش چنان عمقي دارد كه در ارتباط‌ها جز در سطح نمي‌مانند. در اشعار او انسان در معناي عميقش حضور دارد و هيچ‌گاه پرداختن به سياست و اجتماع، او را از پرداختن به عمق ادراكات انساني بازنمي‌دارد. من سرزمينم را هنگامي يافتم كه همراهانم را يافتم، سرزمين بيچاره‌اي كه هيچ نكردن و به آينده انديشيدن در آن فضيلت است. كار به تنهايي براي من و خودم انجام نمي‌شود؛ ما نمي‌توانيم خود را از ريشه به در آريم، حال آن كه روياهامان هميشه بيهودگي و بيكاري صادقانه بوده‌اند. متولد شديم تا در حوالي همين تپه‌ها پرسه بزنيم، بدون زنان، با دستاني بر پشت.

ناقوس جدايي (مجموعه كامل اشعار پينك فلويد) مجموعه شعر

نفس بكش، نفس بكش در هوا نگران نباش، اعتنا نكن برو اما تركم نكن نگاه كن به دور و بر، و زمين خودت را انتخاب كن. عمرت دراز و پروازت بلند لبخندي كه مي‌زني و اشكي كه ميريزي و هرچه لمس مي‌كني و مي‌بيني همه زندگي آينده‌ات است.

1 حرف نامكرر (گزيده‌اي از شعر عاشقانه جهان) مجموعه شعر

گزينه‌ حاضر گليچيني است از شعر امروز جهان با محوريت «عشق» و مراد از شعر امروز هم معاصر بودن آن است با مضامين نو و امروزي و مراد از عشق هم نوع زميني آن است بين دو انسان. آنچه در اين گزينش مهم است همان نگاه امروزي به عشق است كه در نهايت همگي يك حرف هستند و نامكرر. «برگرفته از مقدمه‌» «من سلام خوبي گفتم اما او حتي خداحافظي بهتر بر زبان آورد» ريچارد براتيگان

كه در نتوانستن برابريم ديگر (مجموعه شعر)

حال من خوب است فرض كنيم با تو كه دوستت دارم چگونه مي‌توانم قسمتش كنم؟ ناخوش‌ترينم به فرض همين حالا از دست تو چه مي‌آيد؟ كه در نتوانستن برابريم ديگر

ديوان خواجه شمس‌الدين محمد حافظ شيرازي بر اساس نسخه محمد قزويني قاسم غني (طرح گل و مرغ با قاب) 3 زبانه

تو را به اندازه تنهايي خويش ساخته‌ام (مجموعه شعر)

ما دو تا دست در دست يكديگر همه جا خود را در خانه‌مان مي‌پنداريم زير درخت مهربان، زير آسمان تيره زير سقف خانه‌ها و كنار شومينه در خيابان خالي، در روشناي آفتاب در چشمان سرگردان جمعيت كنار عاقل و ابله ميان پيرسالان كودكان هم. عشق را نكته‌اي مبهم نيست ما گواه يكديگريم عشاق خود را در خانه ما مي‌پندارند.

رباعيات حكيم عمر خيام خشتي (با قاب)

ترانه‌ها و اشعار خيام هيچ‌وقت تازگي و لطافت خود را از دست نخواهد داد. چون اين ترانه‌هاي در ظاهر كوچك ولي پر مغز تمام مسائل مهم و تاريك فلسفي را كه در دوران مختلف انسان را سرگردان كرده و او را به وادي سرگرداني كشانده، و افكاري را كه جبرا به او تحميل شده و اسراري را كه برايش لاينحل باقي مانده مطرح مي‌كند. خيام ترانه‌هاي ناب فلسفي را با زيبايي تمام به زبان آورده است. ديگر از خصايص خيام ذوق لطيف و حس شديد اوست با اينكه قصد شاعري ندارد، از ديدن مناظر زيباي طبيعت گل و سبزه و كيفيت شام و بامداد و مهتاب و ابر و باران و مانند آن‌ها بي‌اختيار طبعش به اهتزاز در مي‌آيد. از رباعيات او مي‌خوانيم: اين كهنه رباط را كه عالم نام است ـ آرامگه ابلق صبح و شام است. بزمي است كه وامانده صد جمشيد است ـ گوري است كه خوابگاه صد بهرام است.

عاشقانه‌ها (سيمين بهبهاني) مجموعه شعر

اي عشق تازه، چشم اميدم به سوي توست اين دشت سرد غمزده را آفتاب كن؛ اين برف از من است، تو اين برف را بسوز! اين جا پا ازوست، تو او را خراب كن!

عاشقانه‌ها (نادر نادرپور) مجموعه شعر

من مانده بر دريچه اين چشم ناشناس چون دزد آشنا كه بكاود ز روزني شايد چو نور ماه، در آيم به خوابگاه بينم كه در سياهي شب، خيره بر مني!