دوستت دارم (1000 سال دوستت دارم در شعر ايران) پالتويي با جعبه ‌

كتاب «دوستت دارم» مجموعه‌يي از 131 شعر عاشقانه از 54 شاعر ايراني‌ست، از سده سوم خورشيدي تا‌به‌حال. مضمون تمامي اين شعرها ابراز عشق است. اساس برگزيدن شعرها بر پايه بدعت در زبان و تكراري نبودن بيان «دوستت دارم» بوده است.

بانگ ني (جيبي)

باز بانگي از نيستان مي‌رسد غم به داد غم‌پرستان مي‌رسد بشنويد اين شرح هجران، بشنويد با ني نالنده همدستان شويد

ديوان حافظ بر اساس نسخه علامه محمد قزويني و دكتر قاسم غني (با جعبه)

ليكو (تك‌بيتي‌هاي بلوچي) مجموعه شعر

چپ كردم بر شنزار كارش را كرد آخر نگاهت با دل و جانم خدايا بنده‌ام كن! برده دلم را لب و لبخندش

از اين باغ شرقي (نظريه‌هاي نقد شعر كودك و نوجوان)

اين كتاب، نخستين اثر از نوع خود در زبان فارسي است كه مي‌تواند آغازگر بحث‌هاي بنيادين ضروري درباره مباني نظري شعر كودك و نوجوان باشد، نيز تصوير عمومي از ويژگي‌هاي خاص اين نوع شعر فارسي از آغاز تا امروز را ترسيم مي‌كند. اين اثر، با بررسي دقيق مجموعه‌هاي شعر كودك و نوجوان ايران در گستره‌اي وسيع از تاريخ خود، بر آن است تا نظريه‌ها و ابزارهاي نقد شعر كودك و نوجوان را شناسايي كند. ديدگاه مولف بيشتر متكي بر نقد زيبايي شناختي است و گاهي، از اين محدوده فراتر مي‌رود و مقوله‌هاي ديگر را در بر مي‌گيرد.

ليلابان (مجموعه شعر)

آه، ليلابان تمام جنگ‌هاي جهان از آغاز تا امشب در من اتفاق افتاده است و امشب به تعداد تمام شهيدان جهان دارم شهيد مي‌شوم يك لحظه چشم‌هايت را باز كن و ببند تا روي پلك‌هاي تو تشييع بشوم.

آكورد آزادي (مجموعه شعر)

هرگز دير نخواهد بود پرنده هم روزي خواهد پريد... به تنگي يك يوغ مشت‌هايم مملو از اميد است از آن‌رو كه روزي همه چيز تغيير خواهد كرد.

به سوي شعرهاي باشكوه (گزينه‌اي از ترجمه اشعار شاعران بزرگ جهان) مجموعه شعر

آيا شاعري حرفه است يا ايدئولوژي؟ در هرحال اركان آن كدام‌هاست؟ با عقل، عاطفه، حقيقت، رويا… چه رابطه‌اي دارد؟ هركس با طرز متفاوتي شعر مي‌سازد. من خود اغلب در روياي شبانه يا در روياهاي كوتاه روزانه با چشم باز، كلمه‌اي، تصويري، فريمي از يك فيلم و گاه صوتي مي‌بينيم يا مي‌شنوم. بعدها ذره‌بين برمي‌دارم و از درون همان جزء ماجرايي را پيدا مي‌كنم، درواقع آن جزء كليدي است براي گشايش ماجرايي كه وجود داشته و من فراموش كرده بودم. پس براي من هر شعر با رويا آغاز مي‌شود و با رهايي به پايان مي‌رسد؛ و اين رهايي خود مي‌تواند بيداري باشد يا روياي ديگري.

ديوان حافظ به همراه فال‌نامه (با قاب)

نام‌ها و پيكرها (مجموعه شعر)

صداهاي من‌اند به سرودخواني تا كه از سرشان بيفتد خواندن، آن خاكسترين دهان‌بندخوردگان در سحرگاهان، آن جامه‌هاشان به بر چون پرندگان نزار زير باران. در انتظار، زمزمه شكستن ياس‌ها. و سپيده كه سرزند خورشيد شقه‌شقه در خورشيدهاي كوچك سياه. و هميشه شباهنگام، قبيله‌اي از كلمات مثله سر در پي سراي است در گلوي من، تا كه از سرشان بيفتد خواندن، آن جرارگان، آن مالكان سكوت.

من رويا و اميد بردگانم (مجموعه شعر)

وقتي كه عشق برده‌اي لرزان است آويخته بر درگاه بخت كه به دنيايي از پرسش راه مي‌برد آن‌جا كه رقص مردگان برپاست با استخوان‌هايي كه تق‌تق‌شان سكوت را مي‌شكند با كاسه خالي چشم‌ها و پيچ و تاب‌ها و لب‌هاي كلفت وارفته كه هزار خال خاك‌شده را انكار مي‌كنند من كشانده مي‌شوم نه به سوي ساحلي به آرامي به آن‌جا كه عشق ضجه زجر است و هيچ پرده‌اي بر در نياويخته است.

8 كتاب (مرگ رنگ زندگي خواب‌ها آوار آفتاب شرق اندوه صداي پاي آب مسافر حجم سبز ما هيچ ما‌نگاه) جيبي

قايقي خواهم ساخت خواهم انداخت به آب دور خواهم شد از اين خاك غريب كه در آن هيچ‌كسي نيست كه در بيشه عشق قهرمانان را بيدار كند