«نبوغ همين است كه بگذاري ويران شوي تا فقط ذره‌اي از تو باقي بماند، و بعد، از دل دوام آن ذره جهاني نو پديد آيد. تمام فرصت بشر براي نبوغ در همين، همين، همين آخرين ذره باقي‌مانده نهفته است. اگر اين آخرين ذره جان‌سخت نباشد، نابغه‌اي هم نيست؛ تنها انساني در هم شكسته مي‌ماند (همان انساني كه مي‌شد نابغه باشد) كه در هيچ چهارديواري‌اي آرام و قرار ندارد، نه در تيمارستان، نه در به‌سامان‌ترين خانه‌ها.»