محاكمه‌ها همواره به خاطر عناصر تئاتريكالشان بستري حاصل‌خيز براي تئاتر فراهم كرده‌اند: از وكيل كه نماينده‌ي متهم است گرفته تا قاضي كه نماينده‌ي عدالت است، از بازسازي صحنه‌ي جرم و دلايل پشت آن گرفته تا روايت حوادث، از اظهارات و بازجويي متهم تا رويارويي وي با شاهدان، از لباس‌هاي طراحي شده و مخصوص تا چكش اعلام موكول كردن دادگاه به جلسه‌ي بعد... در تئاتر نيز همانند دادگاه، محاكمه در برابر مخاطب روي مي‌دهد، اما تنها تفاوت اين است كه تئاتر حداقل در بنيان، رايي به سود اين يا آن گروه صادر نمي‌كند.