مد هم مثل هنر، موسيقي و ادبيات تاريخچه‌اي غني دارد. گرچه ما اغلب مد را مترادف نوگرايي كمابيش بي‌رحمانه مي‌پنداريم، دنياي مد گفتگويي پيوسته با گذشته خود هم دارد: همان‌طور كه پيكاسو آثار گويا را محترمانه وامي‌كاويد، بالنسياگا هم شكل و شمايل لباس‌هاي آيين‌هاي ديني سده‌هاي ميانه را مطالعه مي‌كرد؛ به همان شيوه كه پركفيف آثار هايدن را بازآفريد، ميك جگر هم بو برامل را از نو به ميدان آورد.