چنان كه گفتي افكارش را دنبال كنان گفت: بله، ما همه و خاصه شما زن‌ها، بايد كشاكش زشت و بي‌معناي زندگي را تنها طي كنيم تا به اصل پاكيزه آن برسيم. كسي تجربه‌هاي ديگري را باور نمي‌كند و نمي‌پذيرد. خيلي مانده بود كه تو از درياي ديوانگي‌ها و بازي‌هاي كودكانه زندگي، كه من درگيري‌ات با آن‌ها را تحسين مي‌كردم بيرون آيي. اين است كه آسوده‌ات گذاشتم تا همه چيز را خود بيازمايي و بحران شور شبابت بگذرد و احساس مي‌كردم كه حق ندارم در تنگايت بفشارم، گرچه براي من موسم اين جواني‌ها مدت‌ها بود سپري شده بود.