شما هرگز آندرياس رمان «عصيان» را از ياد نخواهيد برد همان‌طور كه گرگور سامساي «مسخ» را همان‌طور كه راسكلنيكف «جنايت و مكافات» را. پس از خواندن اين كتاب شما تا هميشه با آندرياس زندگي خواهيد كرد، با او حرف خواهيد زد و روزي نزد او اعتراف خواهيد كرد كه شما هم گمان مي‌كنيد اسير چنين سرنوشتي خواهيد شد. و اين هنر روت است.