كتاب «مباني فرم فيلم» را سه بار خواندم، يك‌بار با كنجكاوي، يك‌بار با شگفتي و بار آخر با اشتياق؛ از اين روي با اطمينان مي‌گويم كه مطالعه اين كتاب نه تنها درك فيلم را در بين سينما دوستان به شكل فزاينده‌اي بالا مي‌برد، بلكه به آموزش‌گران و فيلم‌سازان، ارزش و اهميت فرم، تا حدودي نشانه‌شناسي و تئوري فيلم را يادآوري مي‌كند. «عكاسي از آدم‌هاي سخنگو»، اين تعبيريست كه آلفرد هيچكاك براي فيلم‌هاي فاقد كيفيت هنري به كار مي‌برد؛ مانند بسياري از فيلم‌هايي كه امروزه در ايران و جهان توليد مي‌شوند. فيلم‌هايي كه از ويژگي‌هاي خاص هنر سينما بي‌بهره‌اند. منظور از ويژگي‌هاي خاص همان عناصر فرمي سينما، يعني ميزانسن و تدوين است...