نينجاي تنبل اين‌قدر تنبل بود كه حتي حاضر نبود پايش را از خانه بگذارد بيرون و با دوست‌هايش بازي كند. او هميشه دوست داشت ولو شود و بخوابد، يا بازي‌هايي كند كه مجبور نباشد از جايش تكان بخورد... اما يك روز كه قرار بود برود جشن تولد، از دوستش، نينجاي مخترع، ياد گرفت كه چطوري بايد تنبلي را كنار بگذارد.