اگزيستانسياليسم از همان آغاز خود را فلسفه ابهام تعريف كرد. آري گفتن به خصلت تقليل‌ناپذير ابهام بود كه كي‌يركگور خود را در مقابل هگل قرار داد و بر اساس ابهام است كه، در نسل خود ما، سارتر در هستي و نيستي انسان را به صورتي بنيادين تعريف كرد؛ آن هستنده‌اي كه بودنش نبودن است، آن سوبژكتيويته‌اي كه خود را فقط با حضور در جهان تحقق مي‌بخشد، آن آزادي متعهد، آن تموج «براي خود» كه بلاواسطه معطوف به ديگران است.