امپراتور پرتغالستان شاهكار كوچكي از سلما لاگرلوف است... اما به خوبي چيره‌دستي نويسنده را نشان مي‌دهد. اين اثر رماني شيرين و لطيف است، با داستاني تاثيرگذار كه يادآور افسانه‌هاي باستاني است. عشق يك پدر به دخترش و جنوني كه فقط محصول خيال باطل عشق ابدي است، هسته داستان خوانندگان بايد با دو عينك اثر را بخوانند: عينك عشق و عينك جنون، كه جدايي‌ناپذيرند و اجتناب‌ناپذير... جالب است كه تاثيرگذارترين جمله كتاب مربوط به رابطه يان با دخترش نيست، بلكه مربوط به رابطه او با همسرش است، كه جنون يان آن را از رابطه‌اي سرد و دور به رابطه‌اي نرم و شيرين تبديل مي‌كند: «يان ديوانه نيست، اما خداوند پرده‌اي جلو چشمانش كشيده تا مجبور نباشد چيزي را ببيند كه طاقتش را ندارد؛ و اين مايه شكرگزاري است.»