دو زن، استله و ويويان، در محل تماشاگران تماشاخانه تئاتري نشسته‌اند. تماشاگران واقعي در پشت سر آن‌ها در حال تماشاي تالار و صحنه نشسته‌اند. زنان برنامه‌هاي خود را در لحظه كوتاهي مي‌خوانند. استله به اطراف خود نگاه مي‌كنند. استله: كاري انجام نمي‌شه. ويويان: برنامه رو خوندي؟ استله: آره، برنامه رو خوندم. ويويان: برنامه تو مثل مال منه؟ استله: قطعا همين‌طوره، درست شبيه به برنامه تو! اونها تنها يه برنامه درست مي‌كنن. ويويان: اونها كي‌ان. ...