-نقش لوگوتراپيست وسعت بخشيدن به ميدان ديد بيمار است، تا آن‌جايي كه معني و ارزش‌ها در ميدان ديد و حيطه خودآگاه بيمار قرار گيرد. -كسي كه چرايي زندگي را يافته است، با هر چگونگي خواهد ساخت. -لوگوتراپي با در نظر گرفتن گذرايي هستي و وجود انساني به جاي بدبيني و انزوا، انسان را به تلاش و فعاليت فرا مي‌خواند. -اگر رنج را شجاعانه بپذيريم تا واپسين دم، زندگي معني خواهد داشت. پس مي‌توان گفت معناي زندگي امري مشروط نيست، زيرا معناي زندگي مي‌تواند حتي معني بالقوه درد و رنج را نيز دربرگيرد. -در اين كتاب ما با هسته مركزي اگزيستانسياليسم روياروي مي‌شويم كه اگر زندگي كردن رنج بردن است، براي زنده ماندن بايد ناگزير معنايي در رنج بردن يافت. -لوگوتراپي روشي است كه كمتر به گذشته توجه دارد، و به درون‌نگري هم ارج چنداني نمي‌نهد، در ازاء توجه بيشتري به آينده،‌وظيفه، مسئوليت، معني و هدفي دارد كه بيمار بايد زندگي آتي خود را صرف آن كند.