اي اودوسئوس، سراپاي تو آهنين است و نيرويت به جا مي‌ماند، اما همراهان تو از ماندگي و خواب‌آلودي از پا درآمده‌اند. گرسنگي و تشنگي نيز امان ما را بريده است. اگر در اين جزيره استراحت نكنيم، ديگر پارو نمي‌توانيم زد و عنقريب در دريا سرگردان مي‌شويم.