«برادران، از گناه آدم‌ها نهراسيد، آدمي را در گناهش نيز دوست بداريد، چه اين شباهت به محبت خداوند اوج محبت در زمين است. همه خلقت خداوند را دوست بداريد، هم كل آن را و هم هر دانه ريگ را. هر برگ را دوست بداريد، هر پرتوي نور خدا را. حيوانات را دوست بداريد، گياهان را دوست بداريد، هر چيز را دوست بداريد. اگر هر چيز را دوست بداريد به راز خداوند در چيزها پي خواهيد برد. همين كه آن را دريافتيد هر روز بي‌وقفه شروع خواهيد كرد به درك بيش‌تر و بيش‌تر آن. و سرانجام شيفته همه عالم خواهيد شد با عشقي تمام و همگاني. حيوانات را دوست بداريد: خداوند به آن‌ها مقدمات فكر و شادي نياشفته بخشيد. آن را آشفته نسازيد، آن‌ها را عذاب ندهيد، شادي‌شان را از آنان نگيريد...»