درباره‌‌ی تازیانه‌های سلوک (نقد و تحلیل چند قصیده از حکیم سنایی)

آنكه نام او مكان آمد ندارد خود مكان پس تو دارنده مكاني در مكان چون خوانمت با نشان از روي فعلي، بي‌نشان از روي ذات من چو در حس و خيالم، بي‌نشان چون خوانمت آنك در صدر است در لولوش كس مي‌ننگرد من برون، چون لوليان بر آستان، چون خوانمت

آخرین محصولات مشاهده شده