تعمق و تحليل با اين استدلال آغاز مي‌كند كه صرفا يك نوع خاص تحليل مناسب همه نمايش‌نامه‌ها نيست، همان‌طور كه يك الگوي واحد تفسيري به‌كار همه هنرمندان يا گروه مشاركت‌كننده نمي‌آيد. نويسنده اين كتاب در مقدمه‌اش مي‌گويد:« چندين و چند كتاب تحليل متن در بازار وجود دارد كه اكثرشان به‌طرز آزاردهنده‌اي شبيه هم‌اند و از رويكرد و اصطلاح‌‌شناسي واحدي حمايت مي‌كنند معمولا هم مشتق از اطول ارسطو، فريتاگ، و استانيسلاوسكي‌اند. بسياري از نويسندگان با ابتدايي‌ترين عناصر شروع مي‌كنند: تئاتر چيست؟ متن نمايش‌نامه چيست؟...»