رخدادها چگونه مي‌بايست ناگاهان در پندار كسي شكل بگيرد؟ بي‌ترديد هر نويسنده دست‌پرورده و مخلوق خود را دوست مي‌دارد و بر اين يقين پاي مي‌فشرد كه راز و رمزء بخشي از جادوست و در اين‌باره نيز به هيچ شرح و بياني نياز نيست. پندارهاء از ديرباز با آدمي همراه بودهء پيوسته در گوش روان به پچپچه سخن گفته و آرام و سبكبال از جهاني روشن و نرمء و آفريدگاراني حرف مي‌زند كه با اندوهء شادي‌هاء پيروزي‌ها و نامرادي‌ها آنجا حضور دارند. او حداقل با خودش صاف و صادق بود و از چنان شجاعتي برخوردار كه با واقعيت بي‌معنا بودن زندگي روياروي شود.