هنر امپرسيونيسم در اواسط دهه‌ اول قرن نوزدهم ظهور کرد و بر احساس و ادراک لحظه‌اي هنرمند از صحنه تأکيد دارد. اين مکتب معمولا با استفاده از نور و بازتاب آن، ضربه‌هاي کوتاه قلم روي بوم و جداسازي رنگ‌ها مخاطب را جذب مي‌کند. امپرسيونيسم جنبشي نوآورانه و هنري انقلابي است. برخلاف سنت چندصدساله‌ نقاشان مشهور و گمنام، نقاشان امپرسيونيست ترجيح مي‌دادند در فضاي باز نقاشي کنند و احساسات و نورها را روي بوم آورند. کتاب پيشِ رو شرح دوره‌هايي از زندگي و کارها و مشکلات و حرمان‌هاي نقاشان امپرسيونيست مانند مانه، دگا، مونه، رنوار، سزان، گوگن و ون‌گوگ در مسير بديعي است که برگزيده بودند.