«در بوق و كرنا» نخستين نمايش‌نامه بلند نيل سايمون است كه نخستين بار در سال 1961 ميلادي روي صحنه رفت. الن پسر سي‌و‌سه ساله مجردي اهل خوش‌گذراني است و هر چند در كارخانه پدرش كار مي‌كند اما اختلاف نظرهاي زيادي با او دارد و پايبند اصول وي نيست. الن عقيده دارد تا جوان است بايد از زندگي‌اش لذت ببرد، اما پدرش اين سبك زندگي را به هيچ روي درست نمي‌داند. بادي برادر كوچك‌تر الن نيز كه به تازگي بيست‌ويك ساله شده، تصميم مي‌گيرد همچون برادرش، خانه پدري را ترك كند و مستقل شود. از اين رو نزد برادرش مي‌آيد تا با او زندگي كند. اما تصميم ناگهاني كاني، دختري كه از نظر الن با همه فرق دارد، سبب مي‌شود كه زندگي بي‌قيد الن ناگهان دستخوش تغيير شود و سرخوشي‌هايش، پوچ و سطحي به نظر رسند.