دلقك در چهل نمايش شبانه ما را به جست‌وجوي انسان مي‌برد. قهرمان نمايش‌هاي او در همه صحنه‌ها «انسان» است. دلقك در «حسرت انسان شدن» مي‌سوزد و به دنبال راه چاره، بي‌تابانه به مكاشفه مي‌رود. صحنه نمايش‌هاي شبانه، نمادي از حيات و زمين است.