اگر بخواهم صادق باشم، بايد بگويم كه اگر به طور اتفاقي تو مسئوليت دفاع از من را به عهده نمي‌گرفتي، هرگز نسبت به جنايت ارتكابي‌ام ابراز پشيماني و ندامت كنوني‌ام از اعمالم به اين دليل است كه ديدار دوباره با تو سبب شده است كه مجددا با آرزوها و روياهاي شيرين دوران خردسالي‌ام مواجه شوم و من از بابت بيدار شدن اين احساسات لطيف در من از تو، آقاي اسميت و ستوان كارآگاه لانگ هرست متشكرم؛ اما افسوس كه همدردي شما ديرهنگام نصيب من شده است و من در همه عمرم بي‌كس و بي‌پناه بوده‌ام!