اصطلاح پسااستعماري به شكل گسترده‌اي به تمامي روش‌هاي موجود براي بازنمايي نژاد، قوميت و هويت انسان در عصر مدرن پس از اينكه بسياري از كشورهاي مستعمره استقلال خود را بازيافته‌اند، اطلاق مي‌شود. با وجود اين برخي منتقدان اين اصطلاح را براي اشاره به تمامي فرهنگ‌ها و محصولات فرهنگي تحت امپرياليسم از ابتداي دوران استعمارگري تا قرن بيست‌ويكم به كار مي‌برند. هدف ادبيات پسااستعماري، توصيف برهم‌كنش‌ها و تعاملات ميان ملت‌هاي اروپايي و استعمارزدگان است.