روش‌شناسي تاريخ هنر و تحليل هنري بيانگر شيوه‌هاي متفاوت در تفسير هنر است. از آنجا كه همه آثار هنري به نوعي معرف خالقان خود و فرهنگ آنها و همچنين متكي به رسانه‌هايشان هستند، هر اثر در نوع خود مي‌تواند پيچيده و احتمالا داراي معاني چندگانه‌اي باشد. كتاب حاضر، روش‌شناسي عمده‌اي را مورد بررسي قرار مي‌دهد كه در رشته‌هاي مختلفي چون: روش‌شناسي رسمي، نگاره‌سنجي و نگاره‌شناسي، ماركسيسم، فمينيسم، زندگي‌نامه و خود زندگي‌نامه، نشانه‌شناسي (ساختارگرايي، پسا‌ساختارگرايي)، و روانكاوي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.