نخستين فيلم بلند فلوريان هنكل فون‌دونرسمارك، روايتي باشكوه و غم‌انگيز از زندگي هنرمنداني بر سر دوراهي «شهرت يا انزوا» و ماموراني مانده بر سر پاي‌بندي به موهومات يا پذيرش حقيقت در جوامع بسته است. متن/فيلم به مخاطب‌اش فرصت مي‌دهد تا هنگام گوش‌دادن به «سونات براي انسان خوب»، شنيدن بتهوون، خواندن برشت و ديدن كوشش انسان‌ها براي نگاهداشت انسانيت به جايگاه خود بينديشد و فهم خود را از فاصله ميان محبوبيت و حقيقت بيازمايد.