در اين كتاب، اريكا فيشر - ليشته ظهور اجرا را به‌مثابه يك «رخداد هنري» دنبال مي‌كند. او با قراردادن هنر اجرا در موقعيتي برابر با ابژه هنر سنتي و مرسوم، زيبايي‌شناسي جديدي را بشارت مي‌دهد. تجربه شگفت‌انگيزي كه در يك اجرت برانگيخته مي‌شود - محو كردن تمايزات بين هنرمند و تماشاگر، بدن و ذهن، هنر و زندگي - در اين كتاب در غالب پرورش روشي نو براي درك هنرهاي اجرايي بسط داده شده است. اسلوبي كه روندهاي اجتماعي و فرهنگي گسترده‌تري را شامل مي‌شود.