دليلي نداره كه وقتي باد نمياد و يا كولر روشن نيس پرده‌هاي اتاق خواب آدم تكون بخوره، كور كه نبودم، با اين دو تا چشمام مي‌ديدم كه تكون مي‌خوره، آدميزاد دفعه اول و دوم ممكنه خودشو بزنه به بي خيالي و يا اصلا ملتفت نشه، ولي موقعي كه شب و نصفه شب اين موضوع تكرار بشه و اون‌ وقت بلند شي و از بسته بودن در و پنجره مطمئن شي و دور و بر پرده‌هه رو چك كني و هيچ دليلي پيدا نكني و درست موقعي كه از همه چي خاطرت تخت شده و خواستي بخوابي اون وقت باز عينهو لغزيدن يه مار براق توي سينه بيايون و عينهو انعكاس نور مهتاب روي پولكاي گرده‌اش، ببيني پرده آويزون به پنجره اتاقت اول موج برميداره و بعد تكون مي‌خوره، خب معلومه دلهره‌ات مي‌گيره و ميگي حتما يه خبرايي هست... از اولشم مي‌گفتن اون خونه روح داره...