سينماي آزاد، با جلسات، جشنواره‌ها، سينه‌كلوب‌ها، نشريات، كتاب‌ها، بولتن‌ها و نقد نسبتا جدي فيلم به يك محيط و جمع آوانگارد سينمايي تبديل شد؛ به گونه‌اي كه در جمع نخبگان علاقه‌مند به سينما نقش سينماي آزاد بسيار پررنگ شد و مي‌رفت تا در فضاي روشنفكري نمودي برجسته تر از فيلم‌هاي حرفه‌اي سينماي جديد كشور داشته باشد. به جز تلويزيون، روزنامه‌هاي رسمي و سراسري كشور نيز به سينماي آزاد توجه داشتند. تريبون‌هاي گوناگوني در اختيار علاقه‌مندان قرار مي‌گرفت تا از سينماي آزاد بگويند...