ليوبا همراه با پسرش، انزو، در آپارتماني زندگي مي‌كند كه در آنجا سرايدار است. انگيزه ليوبا براي تمام تلاش‌هايش اين است كه انزو در مدرسه‌اي درجه‌يك در محله‌اي ممتاز تحصيل كند تا از طبقه اجتماعي‌اش فراتر رود؛ اما انزوي دوزاده‌ساله در مدرسه مورد قلدري و خشونت هم‌كلاسي‌هايش قرار مي گيرد. مواجهه با بي‌عدالتي در انزو كه كودكي دورن‌گرا و شاعرمسلك است، او را به‌يكباره از مرز كودكي عبور مي‌دهد. ورونيك اولمي كه دستي بر نمايشنامه‌نويسي نيز دارد، در روايتي خواندني و به ياري استعاره و رويا، گذار انزو از خشم و شورش تا رهايي را به تصوير كشيده است.