شكل ديزاين تلاش مي‌كند فرصت‌هاي كشف قلمرو ديزاين را بررسي كند و از دغدغه‌هاي روزمره ديزاين آگاهانه فاصله بگيرد تا الگوها را پيدا كند و عمل ديزاين را به عنوان يك كل منسجم ارزيابي كند. از اين فاصله مي‌توان دو ويژگي بنيادي ديزاين را كه به سادگي ناديده گرفته مي‌شوند، مشاهده كرد. اول اين كه ديزاين، تجسم آينده و حركت هوشمندانه و زيركانه به سوي آن است. ديزاين راهي است براي برداشتن فاصله ميان وضعيت موجود و وضعيت مطلوب. دوم اين كه ديزاين عمل ساختن چيزي براي ديگران است. ما در اين جاده همگي با هم هستيم. اين دو ويژگي رابطه ما با جهان و پيوندمان با يكديگر را ضروري مي سازند. اين دو مباني ديزاين هستند، پس كار ما بايد حول اين دو حقيقت بچرخد.