صحنه آپارتماني‌ست يك اتاقه در منهتن. ساختماني نوساز كه بيش از پنج شش سال از عمرش نمي‌گذرد. چيزي كه در نظر اول به چشم مي‌آيد عدم تناسب اثاثيه و تزئينات منزل با خود آپارتمان است. تالار داراي تهويه مطبوع و كفپوش پاركت شيك و براق آپارتمان‌هاي مدرن است در حالي كه اثاثيه حكايت ديگري دارد. هر تكه از اثاثيه عمري دست‌كم سي ساله دارد و گرچه از جنس خوب ساخته و به خوبي هم نگهداري شده اما كاملا از مد افتاده است. عكس‌هاي متعدد خانوادگي، فرزندان و نوه‌ها. از ظاهر امر پيداست كه آدم سالخورده‌اي آن‌جا زندگي مي‌كند كه با توجه به كوچكي آپارتمان احتمالا تنها هم هست.
صحنه خالي‌ست. همچنان كه پرده بالا مي‌رود، زنگ در به صدا درمي‌آيد. لحظه‌اي مكث، سپس كليدي در قفل مي‌چرخد و در باز مي‌شود. بارني كشمن به داخل سرك مي‌كشد و داد مي‌زند.
