در نمايشنامه عروسي چند خواستگار براي آنكه خود را در دل دختر دم بخت جا كنند ‌و در همان حال‌، ساير رقيبان را از چشم او بيندازند‌، به انواع و اقسام حيله‌ها و ترفند‌ها متوسل مي‌شوند‌. گوگول در اين نمايشنامه كاستي‌هايي را در شخصيت هر يك از قهرمانان اثر گنجاده است و با نمايش و گاه بزرگ‌نمايي اين كاستيها و واداشتن ما به خنديدن به آنها‌، توجه ما را به احتمال وجود همين عيوب در خودمان بر مي‌انگيزد‌. اوج نگاه تيز ا‌نتقادي طنز شاد و نيش‌دار‌،اغراق و كاريكاتورسازي ادبي و ساير ويژگي‌هاي شاخص هنر گوگول در اين نمايشنامه قابل مشا‌هده است‌.