هرگاه دوستم احمد به ايران مي‌آمد، شادمان از ديداري دگرباره مي‌نشستيم و از هر دري سخن به ميان مي‌آورديم. از گذشته ياد مي‌كرديم. از خاطره‌هاي دوره دبيرستان، از ديوانه‌بازي‌هاي دوره جواني، از عاشق شدن زودهنگام و ديگر رخدادهايي كه باورمان نمي‌شد خود در آن نقش داشته‌ايم...