شايد بتوان تمناي به تصوير كشيدن و ديدن ديگران را تمنايي جهان‌شمول در بين انسان‌ها دانست. به همين قياس، در انسان‌شناسي كه اصولا مي‌توان آن را علم بررسي و شناخت «ديگران» دانست، اين تمنا هم‌قدم با نخستين حضورها در ميدان تحقيق و مطالعه مردمان فرهنگ‌هاي ديگر، منجر به توليد طرح‌ها، تصاوير و فيلم‌هايي از اين مردمان شده است. انسان‌شناسي بصري شاخه‌اي از مطالعات انسان‌شناختي است كه علاوه بر مطالعه جنبه‌هاي بصري فرهنگ، همچون خالكوبي‌ها، طرح‌هاي منسكي و تزئيني، اشياء و صنايع دستي، به طور خاص به توليد تصوير -شامل عكس و فيلم- از مردمان ديگر مي‌پردازد. در اين ميان فيلم مردم‌نگارانه، يكي از قلمروهاي عمده انسان‌شناسي بصري است، قلمروي كه عرصه تعامل بين سينما و پژوهش‌هاي مردم‌نگارانه است.