داستايفسكي در اين داستان تجربه‌ي تلخ خويش را روايت مي‌كند؛ آنگاه، كه او در يكي از اقامت‌هايش در خارج از كشور، به جانب قمار كشيده مي‌شود و ميل مفرط به آن دارد. او حتي زندگي و آينده‌ي خود و محبوب خود ـ پولينا ـ را بر سر قمار مي‌گذارد؛ اما آنگاه كه عنان اختيار از كف نمي‌دهد، و بر خود مسلط مي‌شود و شهامت به خرج مي‌دهد، بر قمار ـ حتي قمار زندگي ـ چيره مي‌شود.