به اين شكل زندگي كردن عادت كرده بود و وقتي مردم فكر كردند ديگر انسان نيست و قفس را باز كردند، چيزي عوض نشد. همان‌جا ماند. هيچ‌چيز برايش مهم نبود، چه مي‌ماند پشت ميله‌ها چه نمي‌ماند. خودش زندان خودش بود. هركسي زندان خودش است، چيزي عوض نمي‌شود، فقط عادت‌هاي ما هستند كه عوض مي‌شوند.