آيا هنر چنانكه در دوران ما مشهور است، فقط با زيبايي فرمي رابطه دارد يا چنانكه هگل و هيدگر، هركدام به‌نحوي معتقدند، مجلاي حقيقت است يا بايد باشد؟ آيا نقش هنر در زندگي ما نقشي تزئيني، فرعي و از سر تفنن و از براي تفريح و لذتي ناپايدار است؟ آيا هنر در زمانه ما به امري ساده و سطحي تقليل داده شده و هنر بزرگ و اصيل به پايان رسيده است؟