بيشتر ما از جهاني به جهاني ديگر شبيه آن رفتيم و از ياد برديم از كجا آمده‌ايم و اهميتي هم نداديم چه جهاني را در پيش داريم... مي‌تواني تصور كني پيش از آن‌كه براي نخستين بار به اين انديشه برسيم كه جز زيستن؛ خوردن: جنگيدن و يا قدرت يافتن در دنيا هدفي بالاتر وجود دارد: چند زندگي را پشت سر گذاشته‌ايم!؟ صد زندگي را... هزار زندگي را...!؟ آنگاه صد سال ديگر تا بفهميم چيزي به نام كمال (پرواز) وجود دارد و باز هم صد زندگي ديگر تا به اين برسيم كه هدف از زندگي يافتن آن كمال و متجلي كردن آن است. پس بديهي است جهان ديگر را براساس آنچه در اين جهان مي‌آموزيم، انتخاب مي‌كنيم. اگر چيزي نياموزيم جهان بعدي نيز مانند همين جهان خواهد بود: با همان محدوديت‌ها و مشكلات. اما اگر به سمت كمال (پرواز و آزادي) قدم برداريم: به يكباره آنقدر خواهيم آموخت كه نيازي نباشد هزاران بار زندگي كنيم تا به اين مرحله برسيم.