اين داستان، روايت زندگي ساكنين يك ساختمان در پاريس است ;يعني روايت مهاجرين، آدم‌هاي گريخته از وطن، دل مشغولي، مشكلات روزمره و تنگناهاي غربت .نويسنده به شيوه‌اي خاص و با نقب زدن به زندگي خصوصي شخصيت‌هاي داستان، روايتي شگفت از مردان و زناني به دست مي‌دهد كه در پي مهاجرت، اندك اندك هويت خويش را رو به فراموشي سپرده‌اند، بلكه به انسان‌هايي مسخ شده بدل گشته‌اند .در اين هنگامه، عشق‌ها تبديل به روابط پيش پا افتاده و مبتذل جنسي تنزل كرده و همه چيز در چنبري از خودباختگي رنگ باخته است .