پاريس هرگز تمام نمي‌شود در واقع روايت بخشي از زندگي انريكه ويالا ماتاس است، مروري است طنزآميز بر سال‌هايي كه او به پاريس رفته بود تا نويسنده شود. نويسنده‌اي به بزرگي ارنست همينگوي و حتي با همان هيكل و قيافه. كتاب با ماجراجويي‌هاي جالب اين كاراموز نويسندگي در پاريس شروع مي‌شود. نويسنده در مصاحبه‌اي با روزنامه ال پائيس مي‌گويد: با گذشت زمان به اين نتيجه رسيدم كه به پاريس رفته بودم تا نويسنده شوم، اما هيچ چيز ياد نگرفتم، البته دروغ گفتم، يك چيز ياد گرفتم، اين‌كه چطور با ماشين تحرير بنويسم.. ويلا ماتاس در اواخر كتاب از خودكشي همينگوي و فراموشي مارگريت دوراس مي‌گويد، آيا آخر و عاقبت همه نويسنده‌ها همين است!