رمان «كوي غزل‌ها» خطي مستقيم است و فلش‌بك عمدا در آن به كار نرفته. داستان خانواده‌اي است گيرافتاده ميان سنت و مدرنيسم كه فاجعه‌اي خانوادگي اساس آن را به خط مي اندازد. از سوي ديگر مبارزه‌اي است عليه ياس و نااميدي و درد فراق و تبديل اين همه تلخكامي به شعر و هنر. رماني است اميدبخش كه در اوضاع حاضر سخت بدان نياز داريم.