بي‌بتگي است شکست خوردن جسم را به شکست خورندگي انديشه اشتباه کردن اگر عقيده داشته باشي که انديشه‌ات را در وراي اين جور شکست‌ها بايد قضاوت شود تا درستي و شکست خورندگيش را بداني. چيزي لزوما با پيروزي درست نمي‌شود و چيزي لزوما با شکست غلط نمي‌شود. و معيار براي قضاوت جاي ديگري است، چيز ديگر است. امروزه زمانه چرخيده‌ست، و گردش و نظاره در ديروز، در موزه‌ها، خاصيت دارد. با چنين نظاره مي‌تواني ديد در روزگار پيش ديد چه بوده‌ست و کار بر فرض اين که کار بوده است از کدام راه و سو رفته‌ست و در گذار زمان آن کسي که در زمان بوده است چه‌ها را چه‌جور مي‌ديده است، يا چه مي‌گفته است، و گوينده‌اي که از زمانه خود چشمداشتي نداشته است از آن چه مي‌بوده است، آن را چگونه مي‌ديده است، در آن گذشته را چگونه مي‌ديده است و آينده را چه جور مي‌جسته‌ست. آيا از آن‌چه که مي‌ديده است و مي‌گفته است چيزي به درد زماني که امروز است مي‌آيد؟ ادعايي نيست وقتي که آسمان در تکه شيشه شکسته هم منعکس تواند شد.