واژه‌هاي برسون چيزي فراتر از يادداشت‌هاي روزانه يك كارگردان باتجربه هستند. اين واژه‌ها چون جاي زخم‌اند، نشان‌هاي رنج، گوهر. در شب ما (شب آفرينش كه الزاما بايد بيايد تا پرده نوراني شود)، اين كلمات مانند ستاره‌هايي مي‌درخشند و مسير توامان ساده و صعب به سوي كمال را نشان‌مان مي‌دهند.