ملك‌زاده قمرالزمان زيباروترين جوان در ديار خالدان بود كه از اندام به بيد مي‌مانست و از برازندگي به غزل، در ملاحت و فصاحت به حد كمال بود. ملك‌زاده جوان در كردار خود باوقار بود و از مزاح و سبك‌رفتاري بس بيزار و گريزان. سال عمرش كه به بيست رسيد، پدرش، ملك شهرمان، خواست پيش از مرگ خود، او را مملكت سلطان كند. اما ملك‌زاده پيش از آن بايد زن مي‌گرفت.