شعر در تکوین (مجموعه شعر)

دندان‌های شیری جعبه کوچک درآمدهکمی قد کشیده، کمی پهن شده، کمی جادارهمه‌چیزش پدیدار گشتهجعبه کوچک بزرگ می‌شودو گنجه‌ای که اکنون در دلش گنجاندههمان است که خودش درونش بود.بزرگ می‌شود، بزرگ و بزرگ‌ترو اکنون در دلش اتاق را گنجاندهخانه و شهر و دیار راو دنیایی که خودش پیش‌تر درونش بود