با و جودي كه تصور مي‌شد نمايش‌هاي مدرنيستي و آوانگارد اواخر قرن نوزدهم تا اواسط قرن بيستم بر اساس نوآوري در امر بازيگري اجرا مي‌شدند، اما نوآوري‌هاي پست‌مدرن در دوره‌هاي بعد، از بازنگري در ماهيت فعاليت‌هايي نشئت گرفتند كه در صحنه و باتوسعه هنر اجرا رخ دادند و هنرمنداني از پيشينه‌هاي غيرتئاتري، برداشت‌هاي متفاوتي را بر روي كنش اجرا ايجاد كردند. عنوان كتاب به تحولات و بحث‌هاي مطروحه در فضاي دانشگاهي امريكا و تكامل مطالعات اجرا به عنوان رشته‌اي مجزا از مطالعات تئاتر اشاره مي‌كند.