برون شد ابلهي با شمع از در بديد از چرخ خورشيد منور ز جهل خود چنان پنداشت جاويد كه بي‌اين شمع نتوان ديد خورشيد بدو بشناس او را و فنا شو دران عين فنا، عين بقا شو تو باقي گردي ار گردي تو فاني تو ماني جمله، گر بي‌تو تو ماني.