گفتن از زشتي به معناي گفتن از زيبايي هم است. اكثر زنان زيبايي كه مي‌شناسم از خودشان راضي نيستند و نقايص جزئي و زودگذر آن‌ها را به هم مي‌ريزد، همان نقايصي كه هميشه در ظاهر هر فردي پيدا مي‌شود، آيا در مقايسه با چنين زناني، زني كه زيبا نيست ولي از حقيقت زشتي‌اش لذت مي‌برد آدم شادتري نيست؟ مهم نيست يك زن چقدر مي‌تواند زيبا باشد چون به هر حال هميشه نقايصي دارد، به همين ترتيب مهم نيست يك زن چقدر مي‌تواند زشت باشد چون هميشه بخشي از ظاهر او زيباست. جهان، بسته به اين كه چطور نگاهش كنيم، مي‌تواند كاملا متفاوت و دگرگون شود. بسته به نحوه تابيدن پرتو خورشيد بر اجسام، تاريكي به نور، يا نور به تاريكي تبديل مي‌شود؛ مثبت منفي مي‌شود، و منفي مثبت.