در دل زمستاني سخت در جزيره‌ ججو، جايي که برف يادآور خاطرات مدفون است، داستان وداع نمي‌کنم اثر هان کانگ آغاز مي‌شود. اين کتاب صرفا روايتي از گذشته‌اي دردناک نيست؛ سيري است در هزارتوي ذهن و مواجهه‌اي عميق با لايه‌هاي پنهان حافظه و تروماي تاريخي که در تاروپود زندگي شخصيت‌ها تنيده شده است. هان کانگ با نثري شاعرانه و تصاويري بکر، مرز ميان واقعيت و رويا را کم‌رنگ مي‌کند و خواننده را به سفري دروني مي‌برد. در اين سفر، نه با وداعي سرراست، بلکه با حضور مداوم غياب‌يافتگان روبه‌رو مي‌شويم؛ پژواک‌هايي از گذشته که در زمان حال طنين‌اندازند و مفهوم عشق و فقدان را بازتعريف مي‌کنند. وداع نمي‌کنم قصه‌ به‌دوش‌کشيدن بار سنگين تاريخ است، روايت کساني که زخم‌ها را زندگي مي‌کنند و در ميان برف و سکوت، به‌دنبال راهي براي ادامه‌دادن مي‌گردند. اين کتاب دعوتي است به درنگ، به حس‌کردن سرماي واقعيت و گرماي خاطره، و به تامل در آنچه از دست مي‌دهيم و آنچه هميشه با ما مي‌ماند.